Meslek Okulu

Şoför

Oh, ne kadar güzeldir kimbilir
Sabahtan akşama kadar
Altında araba
Caka satarsın ona buna
Büyüyünce şoför mu olsam acaba?

İstersem taksi sürerim,
İstediğim yere giderim
Nazik davranırım müşterilere
Buyurun hanımefendi, buyurun beyefendi
Sizi istediğiniz yere taşıyayım
Direksiyon başında özgür yaşayayım.

Otobüs şoförü olsam kent kent gezerdim
Tır şoförü olsam dünyayı tanırdım.
Kamyon şoförü olsam dağı taşı aşardım
Direksiyon başında özgür yaşardım.

Fevzi Günenç

Aktör

Aktör diye Ayhan Işık’a derim ben
diye konuşur ikide bir babam
Oysa ondan sonra gelmiş
daha nice Ayhan Işık’lar
Örneğin Şener Şen var, KEMAL Sunal var…
Uğur Yücel, İlyas Salman
gülmekten ölürsünüz izlerken
dikkatli olun aman!

Kimler gelip kimler geçmiş
sinema dünyasından
Yılmaz Güney en başta
Münir Özkul, Sadri Alışık, Tarık Akan,
Öztürk Serengil, Bir varmış, bir yokmuş…
her biri deve dişi gibi aktörlermiş

Sorarım kendi kendime ara sıra
“Ben de aktör olsam mı
büyüyünce acaba? ”
Kulağımdan gitmez
öğretmenimin öğüdü sonra:
Artist de olacaksan okumalısın
Hiç bir işte başarılı olamaz
Eğitimi, kültürü olmayan

Aktris

Eskiden babam bizi
sinemaya götürürdü
fimleri izlemek için
Artık evimize geldi sinema
Televizyon diyorlar adına
Hangisini istersen onu izliyorsun
azar azar bakıp tadına

Aktrist bayanlardır
vazgeçilmezi fimlerin
Türkan Şoray, Filiz Akın, Fatma Girik
Hülya Koçyiğit, Hülya Avşar
Zuhal Olcay, Lale Mansur, Müjde Ar
daha niceleri var

Ne kadar da güzel her birinin adı
onlar olmasaydı sanırım
olmazdı fimlerin hiç tadı

Amele

Amelelik
Dünyanın en zor işi
Seve seve yapar
Ameleler ama bu işi

Neden?
Çünkü ameleler
Çocuklarına ekmek parası
Kazanmak için
En zor işlere katlanırlar

Yürek dolusu sevgiler
Saygılar size ameleler

MESLEKLER ŞİİRİ

Her mesleğin ayrı güzelliği
Her mesleğin ayrı faydaları
Bugün şimdi yardımcı
insanların bir parçası

O olmassa burda
yaşam olmaz hayatta
O olmassa burda kapılar kilitlenir
açılmaz bir daha meslek kapıları

şimdi başla ayrı mesleklere
haydi olalım beraber
mesleklerle birlikte
eee ne duruyorsun acaba
mesleklerin sırlarıyla

Terzi

Kes biç kes biç kumaşları
Durmadan Terzi Amca
İki ölç bir kes
Sakın yanlış kesme
Boşa gitmesin emekler.

Terzi iğnesini yitirmese
Günde bir kat fazla
Giysi dikerdi demiş atalarımız
İğneni de yitirip durma
Sen de ikide bir.

Küçükken bir yaz tatilinde
Ben de terzi çıraklığı yapmıştım
Yarım günlüğüne
Daha çok yapacaktım ama
Parmağıma bağlanan
İplik canımı yakmıştı
Ustadan kaçmıştım o yüzden.

Kaçmasaydım eğer
Şimdi kollarımda benim de
Adına meslek denilen
Sihirli bir bileziğim olurdu fazladan.

Fevzi Günenç

Sigortacı

Sigortacı
Beni de sigorta et
Yangınlara afetlere
Kazalara belâlara karşı
Evimizi, işyerimizi garantile…

Sana azar azar verdiğimizin
Karşılığını dar günümüzde
Bize fazlasıyla öde
Bütün felâketlere karşı
Bizi koru
Bizi kolla

Ama sakın haklı olduğumuz
Durumlarda bizi haksız çıkartma.

Fevzi Günenç

NAMUS İŞÇİSi

Bir zamanlar
Anamın kuzusu
Babamın koçu
Ufacık çocuktum
Demirciler arastasında
Yoksul pir ustalardan
Sanat öğrenmek için
Ellerimle avuç avuç
Ateş yoldum

Ufacık çocuktum ama
Balyozlara güç yetiren
Top oynamak isterdi canım
Almaya parası yetmeyen
Ufacık çocuktum ufacık çocuk
Örsün üstünde sanki
Kendi döşümü dövdüm
Işıl ışıl
Pul pul
Döküldüm üstüne
Biçimledim onu
Su verdim
Usulüne göre

Güvercin göğsünden beyaz
Ayvadan sarı
Gülden pembe
Nar içinden kızılı
Zambakların moru
Mavinin bulutsuzu
Sektirmeden geldi
Dayandı menevişe
Gözlerim üstünde
Daldırdım suya
Daldırdım suya
Namuslandı çelik
Eğilir bükülür
Kırılır Dönerse
Benden sorulsun

Namuslu kullanmadılar fakat
Çeliğin suçu yoktu
Benim suçum yoktu
Yüreğime dank etti
Anladım birden
Namus işçisi olduğumu
Dilim çekiç
Damağım örs
Kafamın içindedir
Benim dükkan

PİLOT

Gökte uçan uçağım
Seni ben alacağım
Gökyüzünün en hızlı
Pilotu ben tren git tren

KÜÇÜK İTFAİYECİ

İpim baltam belimde
Uzun kancam elimde
Borazanım dilimde
İtfaiyeciyim ben

Sarsa yangın bir evi
Görürüm ben o devi
Söndürürüm alevi
İtfaiyeciyim ben
Merdivene çıkarım
Hortumla su sıkarım
Yanana yeri yıkarım
İtfaiyeciyim ben

POSTACI

Postacı arı gibi hiç durmadan çalışır
Uzaktan haberler bize çabuk ulaşır
Telgraf, mektup, paket
Ayrılır tane tane
Gece gündüz götürür
Postacı sahibine

DOKTORCUM

Mesleklerin en kutsalı doktorluktur
İnsanlığa hizmet verir
Benim güzel doktorcum
Hastalanınca koşar
Yardım isteriz onlardan
Sevgi dolu yürekleri
Sarsılmaz ilimleri
Benim güzel doktorcum

Görüşelim yine
Ey kış! Sana artık veda

Artık ne kar ne de kayak
Ne kartopu oyunu
Ne de kardan adam
Ey kış! Sana artık veda

Doktor

Tüm hastalıkların adını
Doktor amca bilebilir
Hangi ilacı içeceğimizi
O bize söyleyebilir.

Postacı

Kapıyı çalar birisi
Acaba kim geldi ?
Aaa…Postacı amca
Bana ne getirdi?
İyi haberler mi?
-Sevinirim
Kötü haberler mi?
-Üzülürüm
Ama bana haber getirir
Hergün hergün , Postacı amca

NAMUS İŞÇİSi

Bir zamanlar
Anamın kuzusu
Babamın koçu
Ufacık çocuktum
Demirciler arastasında
Yoksul pir ustalardan
Sanat öğrenmek için
Ellerimle avuç avuç
Ateş yoldum

Ufacık çocuktum ama
Balyozlara güç yetiren
Top oynamak isterdi canım
Almaya parası yetmeyen
Ufacık çocuktum ufacık çocuk
Örsün üstünde sanki
Kendi döşümü dövdüm
Işıl ışıl
Pul pul
Döküldüm üstüne
Biçimledim onu
Su verdim
Usulüne göre

Güvercin göğsünden beyaz
Ayvadan sarı
Gülden pembe
Nar içinden kızılı
Zambakların moru
Mavinin bulutsuzu
Sektirmeden geldi
Dayandı menevişe
Gözlerim üstünde
Daldırdım suya
Daldırdım suya
Namuslandı çelik
Eğilir bükülür
Kırılır Dönerse
Benden sorulsun

Namuslu kullanmadılar fakat
Çeliğin suçu yoktu
Benim suçum yoktu
Yüreğime dank etti
Anladım birden
Namus işçisi olduğumu
Dilim çekiç
Damağım örs
Kafamın içindedir
Benim dükkan